پروموترهای بافت خاص برای استفاده از آنها در تبدیل ژنتیکی توت فرنگی جیرفت مشخص شده است. ژائو و همکاران از وکتوری با کاست بیانی حاوی ژن های گزارشگر GUS تحت کنترل پروموتر ژن سمپورتر ژن ساکارز یک پروموتر مخصوص آبکش استفاده کرد.
این پروموتر بیان ژن های تراریخته را به طور خاص در آبکش برگ، دمبرگ و ریشه گیاهان تراریخته توت فرنگی تنظیم می کند. به طور مشابه، شاارت و همکاران.
از محرک خاص میوه توت فرنگی جیرفت و پایان دهنده ژن اکسپانسین توت فرنگی همراه با یک سیستم مبتنی بر رکامبیناز برای حذف ژن های نشانگر در گیاهان تبدیل شده استفاده کرد. آنها بیان بافت خاص پلی گالاکتروناز توت فرنگی را که ژن پروتئین را در گیاهان تراریخته مهار می کند، نشان دادند.
توت فرنگی جیرفت به دلیل خواص تغذیه ای و اثرات سالمی که ادعا می شود، میوه ای است که بسیار مورد استقبال قرار می گیرد و تولید آن در دهه های اخیر به طور پیوسته افزایش یافته است.
با این حال، ناپایداری آن در بازارهای فصلی، فسادپذیری بالا و معیارهای کیفی سختگیرانه می‌تواند منجر به مازادهای قابل توجهی با تأثیرات بسیار نامطلوب بر شرایط اجتماعی و اقتصادی در مناطق تولید و همچنین بر محیط‌زیست با تأثیر چنین مازادهایی شود که زباله‌های بسیار آلاینده را تشکیل می‌دهند.
در حال حاضر از مازاد توت فرنگی برای به دست آوردن پوره برای تولید مواد غذایی مختلف و مکمل ها استفاده می شود. با این حال، ترکیب شیمیایی پوره توت فرنگی (SP) برای تعدادی از تبدیل های زیستی که به طور بالقوه محصولات جدیدی را با ارزش افزوده افزایش یافته و خواص سالم ارائه می دهند، ایده آل است.
این فصل تولید نوشیدنی‌ها و چاشنی‌های جدید را با مخلوط کردن دو ماده ضروری به‌دست‌آمده به موازات با تبدیل زیستی SP مورد بحث قرار می‌دهد.
بنابراین پوره را می توان برای به دست آوردن سرکه توت فرنگی از طریق تخمیر الکلی و متعاقب آن استیفیکاسیون، و همچنین اسید گلوکونیک با تبدیل دوگانه انتخابی گلوکز و در عین حال حفظ محتوای فروکتوز بستر استفاده کرد. نتیجه یک محصول شیرین و ترش بدون الکل و به ندرت دیابت زا است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.