تا به حال تنها چند مطالعه تأثیر آجیل مخلوط اصفهان را بر عوامل خطر CVD در انسان در نظر گرفته است. مشابه یافته های این مطالعه، قبلا گزارش شده بود که افزودن 30 گرم در روز گردو، بادام و فندق در رژیم غذایی مدیترانه ای به طور قابل توجهی سطح انسولین و گلوکز را در بزرگسالان دارای اضافه وزن و چاق در معرض خطر بالا کاهش می دهد.
CVD در مقایسه با رژیم کم چرب پس از 3 ماه. علاوه بر این، کاهش در سطوح TC و TG در گروه آجیل مشاهده شد. مطالعه دیگری که اخیراً در مورد آجیل مخلوط (30 گرم در روز گردو، بادام زمینی و آجیل کاج) در بزرگسالان کره ای مبتلا به سندرم متابولیک انجام شد، بهبود قابل توجهی در TC و LDL-C را فقط در زنان نشان داد، اما تأثیر قابل توجهی بر سطح گلوکز و انسولین خون نداشت.
در مقابل، مصرف روزانه 30 گرم گردو، بادام و فندق به مدت 12 هفته منجر به کاهش سطح انسولین بدون تغییر در گلوکز، LDL-C، HDL-C و TG در افراد مبتلا به سندرم متابولیک شد.
با این حال، همانطور که قبلاً ذکر شد، توجه به این نکته مهم است که تمام مطالعات فوق، رژیم غذایی پس زمینه را به یک رژیم غذایی سالم تغییر داده است، که ممکن است توانایی محققان را برای تشخیص اثرات آجیل به خودی خود پنهان کند.
اثر مفید مصرف آجیل بر کنترل قند خون همانطور که در مطالعه حاضر نشان داده شده است را می توان تا حدی به جایگزینی کربوهیدرات ها با اسیدهای چرب غیراشباع نسبت داد.
به عنوان مثال، اسید آلفا لینولنیک (ALA) موجود در آجیل، قند خون ناشتا را کاهش می دهد و مقاومت به انسولین را در بزرگسالان ژاپنی میانسال با وزن طبیعی کاهش می دهد.
ظاهراً این به دلیل تحریک پپتید-1 شبه گلوکاگون (GLP-1) [42] و ترشحات فاکتور رشد شبه انسولین-1 (IGF-1) است که منجر به بهبود عملکرد انسولین می شود. علاوه بر این، پروتئین و فیبر موجود در آجیل ممکن است به تأثیر هیپوگلیسمی آنها کمک کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.