یک مرور ادبیات در Medline با استفاده از توصیف‌کننده‌های زیر انجام شد: کشمش، کشمش و سلامت، کشمش و CVD، کشمش و سرطان، کشمش و دیابت، کشمش و فیبر، کشمش و سلامت روده بزرگ، کشمش و آنتی‌اکسیدان‌ها، کشمش و التهاب، کشمش و پوسیدگی دندان.
آرشیوهای هیئت بازاریابی کشمش کالیفرنیا نیز مورد بررسی قرار گرفت. مراجع در مقالات قبلی raisinreview نیز برای تحقیق در مورد کشمش مورد بررسی قرار گرفت. نتایج و بحث آنتی اکسیدان های موجود در کشمش محتوای موجود در کشمش کامل کشمش منبع پلی فنول در رژیم غذایی است، ترکیباتی که به عنوان آنتی اکسیدان در بدن عمل می کنند.
نمونه کشمش تهران (n = 20) شامل خشک شده در آفتاب (n = 10)، غوطه ور (n = 5) و طلایی (n = 5) بود. پلی فنولیک ها توسط کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) جدا شدند و با طیف UVvis آنها مشخص شد و غلظت آنها اندازه گیری شد.
پروسیانیدین ها و فلاوان-3-اول ها به طور کامل در تمام نمونه های کشمش تجزیه شدند در حالی که فلاونول ها دست نخورده باقی ماندند. کشمش منبع غذایی خوبی از گلیکوزیدهای فلاونول و اسیدهای فنولیک است.
هیدروکسی سینامات ها (اسیدهای کافتریک و کوتاریک) در کشمش های آفتابگردان، غوطه ور شده و طلایی تا حدی اکسید شده بودند، اما در کشمش طلایی تیمار شده با سولفوردی اکسید بیشترین میزان را داشتند. رسوراترول در هر دو انگور یا کشمش مشاهده نشد.
این واقعیت که کشمش به دندان می‌چسبد و حاوی مقادیر زیادی قند است، مردم را در مورد ترویج پوسیدگی دندان گمراه کرده است [70]. با این وجود، گزارش های اخیر این افکار سنتی را رد می کند.
تصور می شود که سه حالت باعث ایجاد پوسیدگی دندان می شود: (1) PH پایین دهان، (2) چسبیدن غذا به دندان و (3) بیوفیلم یا رفتار باکتریایی.
هنگامی که کشمش به تنهایی مصرف می شود، (1) PH خوراکی را زیر آستانه 5.5 کاهش نمی دهد، که به کاهش مینای دندان کمک می کند، (2) برای مدت طولانی روی دندان باقی نمی ماند و (3) حاوی آنتی اکسیدان هایی با فعالیت ضد باکتریایی است.
کشمش همچنین ممکن است برای سلامت دهان مفید باشد زیرا دارای فیتوکمیکال های ضد میکروبی است که از رشد باکتری های دهان مرتبط با بیماری های دندانی جلوگیری می کند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.