من از بحث در حال گسترش خود برای برجسته کردن نقاط تماس بیشتر و اشتراکات بین لباس و اوقات فراغت استفاده می کنم و آنها را به عنوان چارچوبی ارائه می کنم که دستور کار آماده برای مطالعه بیشتر را فراهم می کند.
من یک یادداشت را نیز ارائه می‌دهم، تا حواستان باشد که پتانسیل خلاقانه‌ای را که در عدم شباهت یافت می‌شود فراموش نکنید یا نادیده بگیرید.
در آموزش مد، خلاقیت از طریق آزمایش، ریسک پذیری و قرار گرفتن در معرض روش های جایگزین انجام و تفکر که خارج از زمینه مورد انتظار یا معمول تمرین یافت می شود، پرورش می یابد.
بنابراین، نوآوری در تقاطع ها و در نقاطی که جهان های مختلف یا رشته ها با هم برخورد می کنند، یافت می شود، یا اتفاق می افتد، تلقی می شود:
شاید جایی که مطالعات لباس راحتی زنانه تابستانی با مطالعات اوقات فراغت برخورد می کند؟ کراپلی به ما می گوید که خلاقیت در یادگیری در مورد استراتژی تخیلی، واگرا، تفکر و مخرب است: «انعطاف پذیری، گشودگی برای چیزهای جدید، توانایی انطباق یا دیدن راه های جدید انجام کارها و شجاعت برای رویارویی با موارد غیرمنتظره.
موضوع لباس با این روحیه ابتکاری میان رشته ای ارائه شده است. من با یک بحث چهار قسمتی که حول موضوعات گسترده زیر سازماندهی شده است ادامه می‌دهم: اهمیت بدن را هم برای لباس پوشیدن و هم در اوقات فراغت بررسی می‌کنم، نشان می‌دهم که چگونه تجسم راهی مفید و پویا برای چارچوب‌بندی شیوه‌های لباس پوشیدن است، و به عنوان: اوقات فراغت.
بحث من در مورد زیرمجموعه خاصی از لباس که مد است ادامه دارد. من به طور انتقادی تعاریف مد را در گذشته و حال در نظر می‌گیرم و بحث می‌کنم که چگونه توصیف آن به‌عنوان یک سیستم اقتصادی مبتنی بر تغییر، اضطراب‌های اخلاقی و علمی را برانگیخته است، که ممکن است تا حدودی در توضیح موقعیت حاشیه‌ای آن در مطالعات آکادمیک (فرغت) باشد.
در نهایت، من به صنعت به عنوان مخرج مشترک دیگر روی می‌آورم و از مورد روند فعلی ورزش‌های ورزشی استفاده می‌کنم تا نشان دهم که چه چیزی همسویی سودآور بین محصولات مد و فعالیت‌های اوقات فراغت است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.